S c h a c h
| De witte Keunig seggt to siene Doom Kurosch mien Deern, let jem man koom. De Leupers holt wi scheun bi Siet de Peer vorrut, de Toorms hebbt noch Tiet. Wi schickt toerst de Buurn voran, man sutje jümmer Mann bi Mann. Hol Ogen, Näs un Ohrn scheun op wi haut de Swatten een op denn Kopp. De swatte Keunig kiekt sick um, seggt to sien Doom: Kumm Mäken kumm. Gliek an de Front un rinn in't Füer, an jede Siet een Offizier. Un jümmer rann un nich lang luurn, wat will he denn mit de poor Buurn. Sien Angriff is doch for de Katt, in tein Minuten is he matt. De Slacht gung henn, de Slacht gung her, mit Leupers, Buurn mit Toorms un Peer. Se tokelt sick mit Leuwenmoot un een de sleit denn annern doot! An't Enn vunn't Speel weurn blot to seen de beiden Keunigs ganz alleen, keen Schramm keen Buul un still dat Muul. Dor seggt dreug, Witt vull Plie: Kolleg, Partie Remis. |
